Alternatywa dla Niemiec (AfD) choć istnieje dopiero nieco ponad rok, zdobyła 7% głosów w wyborach do Parlamentu Europejskiego. Spoglądając na okoliczności, wynik należy uznać za dużą niespodziankę. Niemiecki wyborca trzyma się z daleka od politycznych nowości. Od kilkudziesięciu lat głosy po równo trafiają do dwóch wielkich partii, chadeckiej CDU i socjaldemokratycznej SPD. AfD w majowych wyborach do Parlamentu Europejskiego przekroczyła 5% próg wyborczy i to pomimo powszechnego ostracyzmu wymierzonego w nową partię przez pozostałe ugrupowania i większość mediów. AfD od początku zarzucano nacjonalizm, czasem wręcz szowinizm narodowy. Faktycznie w jej programie nie brakuje haseł wzmocnienia siły politycznej Niemiec oraz osłabienia więzów z Unia Europejską. W Niemczech, gdzie odwoływanie się wprost do kwestii narodu budzi uzasadnione wątpliwości, AfD uzyskało poparcie wśród środowisk biznesowych. W tych kręgach powszechnie narzeka się na dokładanie „niemieckich” pieniędzy do greckich długów. Biznes liczy też potencjalne zyski z powrotu do niemieckiej marki, a to jeden z głównych postulatów Alternatywy dla Niemiec. Bogaci sponsorzy umożliwili dynamiczną kampanię, a plakaty AfD zdominowały krajobraz miejski na terenie całego kraju.
7% głosów to 7 mandatów dla AfD w Parlamencie Europejskim. W Brukseli niemieccy eurosceptycy muszą od nowa zbudować swój wizerunek i sojusze. Szefostwo partii upatrzyło sobie frakcję Europejskich Konserwatystów i Reformatorów (w Parlamencie Europejskim partie narodowe tworzą międzynarodowe frakcje) do której należą głównie brytyjscy Torysi oraz polscy posłowie Prawa i Sprawiedliwości. Kuluarowe doniesienia potwierdził publiczny apel Alexandra Gaulanda, zastępcy przewodniczącego partii. W ogłoszeniu, upublicznionym również w języku polskim, wiceszef AfD atakuje kandydaturę Jean-Claude Junckera na prezydenta Komisji Europejskiej.
Jeżeli krytyka głównego kandydata Europejskiej Partii Ludowej, największej frakcji w Parlamencie Europejskim, nie powinna dziwić, to już kolejny postulat tak. Gauland w oświadczeniu partii namawia do kandydowania na szefa Komisji polityków z krajów Europy Centralnej, które dołączyły do Unii Europejskiej 10 lat temu. W oświadczeniu pada nawet konkretne nazwisko Richarda Sulika, cenionego słowackiego polityka, który właśnie zdobył mandat na najbliższą kadencję w Brukseli. Alternatywa argumentuje, że Juncker wszystkie pieniądze wyda na pomoc upadłym gospodarkom południowej Europy. Reprezentanta chadecji w oświadczeniu nazywa się politykiem starej daty, który nie rozumie istoty panującego na kontynencie kryzysu. Takie zrozumienie zagwarantować ma postać wywodząca się z nowych krajów członkowskich.
